کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک امروزه به عنوان استاندارد طلایی در کوله سیستکتومی در سراسر جهان شناخته شده است. از زمان پیشرفت تکنولوژی به تدریج جراحان شروع به کاهش تعداد تروکارها نموده اند که سبب اعمال جراحی کمتر تهاجمی و در نتیجه ترومای کمتر به بیمار می شود و همچنین سبب کاهش درد بعد عمل شده و نتایج زیبایی بهتری دارد. این مطالعه برنامه ریزی شد تا دو روش جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک 3 پورته وکله-سیستکتومی لاپاراسکوپیک استاندارد 4 پورته را با هم مقایسه نموده و عملی و بی خطر بودن کله-سیستکتومی لاپاراسکوپیک 3 پورته را نشان دهد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی، از مهرماه 1392 تا مهر ماه 1393، 100 بیمار مراجعه کننده به مرکز درمانی سینای تبریز با تشخیص بیماری سنگ کیسه صفرا وارد مطالعه شدند. بیماران بطور تصادفی در دو گروه 50 نفره قرار گرفتند که گروه اول به روش استاندارد 4 پورته و گروه دوم به روش 3 پورته تحت کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک قرار گرفتند. یافته های حین عمل و عوارض پس از عمل، در هر دو گروه ثبت شده و مورد مقایسه و آنالیز قرار گرفت. آسیب مجاری صفراوی و تبدیل به عمل باز در هیچ کدام از گروه ها مشاهده نشد. پرفوراسیون کیسه صفرا در گروه 3 پورته کمتر اتفاق افتاد (50/17 در برابر 50/28) (027/0=P). در سایر موارد شامل خونریزی محل عمل و طول مدت عمل اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.

زمینه و هدف: لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی به عنوان درمان استاندارد طلایی، موثر و بی خطر در اکثر بیماران مبتلا به بیماری های کیسه صفرا در تمام دنیا مورد قبول قرار گرفته است. تعبیه درن به طور روتین پس از لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی مورد بحث است. بسیاری از جراحان درن را با هدف جلوگیری از ایجاد تجمع خون، صفرا یا چرک تعبیه می کنند در حالی که تعبیه درن می تواند موجب درد، عفونت زخم، اسکار پس از جراحی و تاخیر در ترخیص بیماران گردد. این مطالعه به بررسی نقش درن پس از لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی از نظر حجم، نوع ترشحات آن، مزایا و معایب آن می پردازد.مواد و روش ها: این مطالعه در بیمارستان دکتر شریعتی تهران بر روی 92 بیماری که به صورت الکتیو یا اورژانس تحت عمل لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی در سال 1386 قرار گرفتند، انجام شد. مشخصات دموگرافیک بیماران، اندیکاسیون عمل آنها، مدت زمان عمل و سیر و وقایع بعد از جراحی به دقت ثبت شد. حجم ترشحات درن روزانه به میلی لیتر، نوع ترشحات، درد بیماران و طول مدت بستری بیماران ثبت و مقایسه شد.یافته ها: برای 59 بیمار (64.1%) درن فیکس شد و در 33 بیمار (35.9%) درنی تعبیه نشد. میانگین ترشحات درن 40.4±28.4 میلی لیتر (محدوده: 10 تا 300 میلی لیتر) بود. نوع ترشحات در تمام موارد سروزی و خونابه ای بود و در هیچ بیمار خون روشن و یا صفرا نبود. در اکثر موارد (90%) حجم ترشحات درن کمتر از 100 میلی لیتر بود. هیچ یک از بیمارانی که برای آن ها درن تعبیه نشد دچار تجمع داخل شمی نشدند و تحت درناژ پرکوتاته یا عمل جراحی مجدد قرار نگرفتند. درد بیماران بعد از جراحی در گروهی که درن داشتند به طور معنی داری بیشتر بود و 12 ساعت بعد از جراحی طبق مقیاس آنالوگ بصری درد از مقیاس 10 در گروه بدون درن، 1.5±1.2 و در گروه با درن 2.2±1 بود (P-value=0.018). میانگین بستری بیماران در گروه بدون  درن 1.3±0.5 روز و در گروه با درن 1.8±0.6 روز بود (P-value<0.0001).نتیجه گیری: به نظر می رسد درن در اعمال لاپاراسکوپیک کله سیستکتومی در اکثر موارد، ترشحات بسیار اندکی را تخلیه می کند. تعبیه درن منجر به افزایش درد بیماران و طولانی شدن بستری آنان و هزینه ها می شود. توصیه می شود از تعبیه درن غیر ضروری خودداری نموده و با تصمیم صحیح، درن گذاری را به حداقل رساند تا عوارض مرتبط با آن مانند درد، عفونت زخم، نگرانی بیمار، افزایش میزان اقامت بیمار پس از جراحی و هزینه های آن را کاست.            

زمینه و هدف: اولین جراحی کله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپیک [Laparoscopic Cholecytectomy (LC)] در سال 1985 توسط Erich Muhe انجام شد و در حال حاضر بیش از 90 درصد جراحی کله سیستکتومی در کشورهای پیشرفته به روش لاپاراسکوپیک انجام می شود و این به دلیل تحمل بهتر آن در بین بیماران و بازگشت سریعتر به کار می باشد، اما به نظر می رسد که نتایج نهایی آن از نظر درمانی با روش جراحی باز [Open Cholecytectomy (OC)] اختلاف چندانی نداشته باشد. مطالعات جدید بیانگر این نکته است که روش جراحی باز با برش کوچک (Small-Incision) در بیماران انتخاب شده جایگزین مناسبی برای LC باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه میزان بهبودی علایم بالینی سنگ کیسه صفرا و رضایتمندی به دنبال دو نوع عمل جراحی کله سیستکتومی باز و لاپاراسکوپیک می باشد.مواد و روش ها: در فاصله دی ماه 85 تا تیر ماه 86 تعداد 150 بیمار (66 مرد و 84 زن) که دارای سنگ کیسه صفرای علامت دار بودند، در دو مرکز جداگانه وارد مطالعه شدند. از این تعداد 91 بیمار در بیمارستان بقیه اله الاعظم(عج) تحت عمل جراحی باز و 59 بیمار به روش لاپاراسکوپیک در بیمارستان میلاد تحت عمل جراحی قرار گرفتند و از نظر وجود علایم قبل از عمل و بهبودی پس از عمل جرای در بین دو گروه باز و لاپاراسکوپیک مورد بررسی و پیگیری قرار گرفتند. این دسته علایم شامل: 1) درد تیپیک، 2) درد غیر تیپیک و 3) علایم سو هاضمه بود. در ضمن بیماران 4 ماه پس از عمل از نظر نحوه رضایت خود مورد پرسش قرار گرفتند.یافته ها: میزان بهبودی علایم مختلف و میزان رضایتمندی بیماران پس از مدت 4 ماه از عمل جراحی در بین دو گروه از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت. از نظر رضایتمندی بیماران در هر دو گروه حدود 63 درصد رضایت کامل داشته و مجموعا 37 درصد از هر دو گروه از نتیجه عمل جراحی خود، ناراضی کامل و ناراضی نسبی بودند.نتیجه گیری: توصیه می شود کله سیستکتومی باز با برش کوچک با توجه به مزایای قابل توجه اقتصادی و همچنین نتایج خوب درمانی آن در کنار روش لاپاراسکوپیک در مراکز دانشگاهی ترویج شده و به نظر می رسد که در مواردی که بیماران توانایی مالی کافی نداشته و یا نیازی به بازگشت سریعتر به سرکار ندارند می تواند جایگزین کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک شود.

کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک درمان انتخابی بیماران با سنگ صفراوی علامت دار است . در این مطالعه کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک در مقایسه با روش باز و عوارض آن بررسی شده است . این مطالعه از نوع آینده نگر Parallel Outcome و از خرداد 1376 لغایت آذر 1378 بر روی 140 بیمار که به علت کله سیست حاد یا مزمن یا کولیک صفراوی کاندید عمل جراحی بودند انجام شد . بیماران به دو گروه 70 نفری تقسیم شدند که در گروه اول با روش باز (14 مرد و 54 زن) و گروه دوم با روش بسته (12 مرد و 58 زن) تحت عمل جراحی توسط یک جراح قرار گرفتند. عوارض کلی تنفسی پس از عمل در روش باز بیش از 2 برابر روش بسته و آسیب به مجاری صفراوی در هر دو گروه یکسان بود( 4/1%) . میانگین مدت زمان بستری در روش باز  1.90±4.08 روز و در بسته 0.23±1.05 روز بود(p>0.001). 2.8بیماران در روش بسته عفونت زخم داشتند و یک مورد از گروه لاپاروسکوپی خونریزی زیرجلدی داشت . با توجه به نتایج مطالعه کله سیستکتومی لاپاروسکوپیک یک روش درمان مؤثر و بی خطر که برای بیماران با سنگ کیسه صفرا باید مد نظر داد.

زمینه و هدف: امروزه روش لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی به عنوان استاندارد طلایی کوله سیستوکتومی شناخته شده است. هدف از انجام این مطالعه تعیین نتایج اولین گروه بیمارانی است که در بیمارستان آیت اله گلپایگانی در شهر قم تحت لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی قرار گرفته اند.روش بررسی: این یک مطالعه گذشته نگر توصیفی است و بر روی مواردی انجام گرفته است که طی مدت 2 سال تحت عمل جراحی لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی قرار گرفته اند. اطلاعات جمع آوری شده به وسیله پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: 305 بیمار در محدوده سنی 15 تا 86 سال طی این مدت تحت جراحی لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی قرار گرفتند، %64.9 زن و %35.1 مرد بودند. %80 مبتلا به سنگ های صفراوی علامت دار هستند. بیشترین درصد در سال 1386 عمل جراحی لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی شدند. متوسط زمان عمل جراحی 45 دقیقه و طول مدت بستری 24 ساعت بود. بیش از %50 عمل هایی که همراه لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی انجام می شد، آزادسازی چسبندگی بود. علت زمینه ای عمل جراحی در %80 موارد در هر دو جنس سنگ های صفراوی علامت دار است. کلیه بیماران تحت بررسی سونوگرافیک قرار گرفتند، که شایع ترین یافته در هر دو جنس سنگ های صفراوی علامت دار و پس از آن کوله سیستیت حاد بدون سنگ بود. شایع ترین عارضه حین عمل برادیکاردی در هنگام وارد شدن گاز به داخل شکم می باشد. 8 مورد بیماران بعد از عمل دچار عارضه شدند، هیچ موردی از مرگ اتفاق نیفتاد.نتیجه گیری: در مجموع یافته های این بررسی نشان داد که لاپاراسکوپیک کوله سیستکتومی به عنوان روش استاندارد کوله سیستکتومی، در شرایط و امکانات موجود در کشور ما نیز با میزان موفقیت بسیار بالا همراه است.

مقدمه: کوله سیستکتومی به روش لاپاراسکوپیک، درمان استاندارد بسیاری از بیماری های کیسه ی صفرا می باشد. سودوآنوریسم شریان هپاتیک، عارضه ی نادری است که در آسیب مجاری صفراوی رخ می دهد و در صورت پارگی، با درد شکم، خونریزی اینتراپریتونیال، زردی و Gastrointestinal bleeding (GIB) همراه می شود. در این مقاله، به معرفی بیماری می پردازیم که تحت کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک قرار گرفته و حین عمل به علت خونریزی، نیازمند عمل باز شده و یک ماه پس از آن با UGIB حجیم مراجعه کرده بود. گزارش مورد: بیمار خانم 43 ساله، با سابقه ی کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک یک ماه قبل بود که با شکایت درد شکم و هماتمز مراجعه کرد. در آندوسکوپی بیمار، زخم بولب دیودنوم و در Computed tomography (CT) اسکن، شواهد به نفع سودوآنوریسم شریان کبدی گزارش شد. بیمار به علت شوک هموراژیک، تحت لاپاراتومی اورژانس قرار گرفت. در اکسپلور هماتوم و سودوآنوریسم شریان هپاتیک راست با منشا شریان مزانتریک فوقانی مشاهده گردید. بیمار تحت اکسپلور هماتوم ساب هپاتیک و ترمیم شریان هپاتیک و درناژ حفره ی شکم قرار گرفت. چند روز پس از عمل، بیمار با حال عمومی مناسب، علایم حیاتی پایدار، آزمایش های نرمال و تحمل رژیم خوراکی مرخص گردید. در پیگیری یک ماهه نیز عارضه ای مشاهده نشد. نتیجه گیری: آسیب های عروقی، از جمله عوارض نادر بیماران تحت کوله سیستکتومی می باشد و تظاهر آن به صورت UGIB بسیار نادرتر است و با توجه به میزان بالای عوارض و مرگ ومیر آن، باید مورد بررسی و درمان سریع قرار گیرد.

مقدمه: کله سیستکتومی یکی از شایعترین جراحی های الکتیو است؛ اما هنوز در مورد کاربرد آن در درمان کله سیستیت حاد اختلاف نظر وجود دارد.روش کار: مطالعه توصیفی حاضر به صورت گذشته نگر بر 182 بیمار مبتلا به کله سیستیت حاد یا مزمن که از فروردین ماه 1381 تا شهریور ماه 1385 در یکی از بیمارستان های اکباتان یا تامین اجتماعی همدان، تحت عمل جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک قرار گرفته بودند، انجام شد. تقسیم بندی بیماران در دو گروه کله سیستیت حاد و مزمن بر اساس یافته های جراحی و پاتولوژی بیمار انجام گرفت. بیماران مورد مطالعه از نظر نتایج کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک در درمان کله سیستیت حاد و مزمن از نظر عوارض، مدت زمان بستری بیمار در بیمارستان، میزان موارد و دلایل منجر شدن کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک به کله سیستکتومی باز بررسی شدند.نتایج: از 182 بیمار تحت عمل جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک، 39 بیمار (21.4 درصد) مرد و 143 بیمار (78.6 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 15.9±49 سال در محدوده سنی 17 تا 85 سال بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین سنی بیماران مبتلا به کله سیستیت حاد تحت عمل جراحی کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک به طور معنی داری از نظر آماری کمتر از بیماران مبتلا به کله سیستیت مزمن بود (0.05<p). مواد منجر به جراحی باز در بیماران مبتلا به کله سیستیت حاد به طور معنی داری از نظر آماری، بیشتر از بیماران مبتلا به کله سیستیت مزمن بود (0.05<p). بیشترین علت انجام جراحی باز در این بیماران چسبندگی بود که در 16 بیمار (72.7 درصد منجر به جراحی باز) دیده شد. علت جراحی باز در 3 بیمار (13.6 درصد) چسبندگی همراه با هیدروپس، در 2 بیمار (9 درصد) تورم و در 1 بیمار (4.5 درصد) کانسر سر پانکراس بود.نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک یک روش ایمن و مناسب به منظور درمان تمامی انواع کله سیستیت است و می تواند به عنوان درمان انتخابی و خط اول درمان جهت درمان کله سیستیت به کار رود.

زمینه و هدف: کله سیستکتومی لاپاراسکوپیک روش برتر در درمان بیماری های علامت دار کیسه صفرا به شمار می رود. این روش جراحی که ابتدا به وسیله چهار تروکار انجام می شد، امروزه دچار تحولات زیادی شده است. مطالعات نشان داده اند علیرغم اینکه کاهش تعداد تروکارها و اندازه آنها تغییری در عوارض و زمان عمل جراحی ایجاد نکرده، به کاهش درد پس از عمل جراحی و در نتیجه نیاز به مسکن کمک کرده است.مواد و روش ها: این مطالعه از دی ماه سال 1385 تا آبان ماه سال 1386 بر روی 78 بیمار انجام شده است. 70 نفر (89.5%) از بیماران زن و 8 نفر باقیمانده (11.5%) مرد بودند. سن بیماران بین 24 تا 82 سال (میانگین 57.6 سال) بود. 8 نفر از بیماران با تشخیص قبلی کوله سیستیت حاد، تحت عمل جراحی با روش 3 تروکار قرار گرفته اند.یافته ها: در یک مورد (1.28%) از بیماران با تشخیص کوله سیستیت حاد به دلیل سختی اکسپلوراسیون مجبور به تبدیل به روش باز شدیم در 2 مورد (2.56%) از بیماران نیز به دلیل سختی در مشخص کردن آناتومی با 3 عدد تروکار از تروکار چهارم استفاده کردیم که هر 2 این بیماران مرد و یک مورد با تشخیص کوله سیستیت حاد کاندید عمل جراحی شده بودند. در 21 مورد (27%) از بیماران در خاتمه عمل جراحی از درن هموواک استفاده کردیم که همگی در روز بعد از عمل جراحی خارج شدند. میانگین شروع رژیم در بیماران 1.2 روز و میانگین بستری بیماران نیز 1.6 روز بود. برای تسکین درد بعد از عمل بطور میانگین 25 میلی گرم پتیدین بصورت I.V تزریق شد. میانگین مدت عمل جراحی 43 دقیقه بود. در 8 مورد از بیماران با توجه به اندیکاسیون های موجود کولانژیوگرافی حین عمل انجام شد. در یک بیمار در محل تروکار اپی گاستر که محل خروج کیسه صفرا بود عفونت زخم بعد از عمل جراحی مشاهده شد و هیچ گونه عارضه دیگری در بین بیماران مشاهده شد.نتیجه گیری: کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک با استفاده از 3 تروکار یک روش مطمین پس از کسب تجربه کافی برای جراحی کیسه صفرا می باشد.

زمینه و اهداف: انجام کوله سیستکتومی لاپاراسکوپی با یک پورت از طریق ناف به سرعت جایگاه خود را در بین لاپاراسکوپی سنتی و انجام جراحی لاپاراسکوپی از طریق مسیرهای طبیعی بدن باز نموده است. این روش در راستای بهبود وضعیت ظاهری و در نظر گرفتن زیبائی و در جهت کاهش درد و عوارض بعد از عمل در جراحی های با حداقل تهاجم می باشد.مواد و روش ها: از زمان انجام اولین مورد جراحی با یک پورت از طریق ناف، تروکارهای متعددی ابداع شده است تا بتواند تمام وسائل جراحی از طریق آن عبور کند. در گزارش پیش رو، اولین تجربه روش یک پورتی بالینی در ایران با استفاده از تروکار ابداعی پورت دستکشی بررسی می گردد.یافته ها: در این مطالعه ده بیمار زن با سن متوسط 41.7±12.9 (بین 64-21) سال قرار دارند. تمام اعمال جراحی کوله سیستکتومی بطریق یک پورتی با موفقیت انجام شد و عارضه ای بعد از عمل پیش نیامد. متوسط زمان عمل جراحی 68±11.5 دقیقه بود. مدت بستری بیماران بعد از عمل بین 2-1 روز متغیر بود.نتیجه گیری: در این روش نشان داده شد که انجام روش یک پورتی کوله سیستکتومی امکان پذیر است و در آینده با افزایش تجربه در بیماران انتخاب شده می تواند جایگزینی برای روش لاپاراسکوپی سنتی محسوب شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.